Mo heeft wat meer playdates de laatste tijd waardoor ik wat extra tijd heb om aan mijn blog te werken. Nu ga ik ook binnenkort een paar dagen naar Nederland toe, dus hopelijk vind ik ergens de tijd om m'n blog wat meer bij te werken. Nu moet ik ook eerlijk toegeven dat zolang Sandra haar blog goed bijhoudt ik veel kan vertalen van het Duits naar het Nederlands, dat maakt het schrijfproces wat sneller. In ieder geval, deze gaat over de week van 3 maart tot en met 9 maart.

Laten we beginnen op de maandag, dat was nogal een zeer belangrijke dag. Na school ben ik namelijk naar de kapper gegaan om een afspraak te maken. Ik had nogal rigoureus besloten om mijn haar bijna volledig af te knippen. Na ik mijn hostmom goed had uitgehoord over welke kappers betrouwbaar waren ben ik na school een afspraak gaan maken samen met Sandra. Daarna zijn we naar de Nero gegaan voor nog een ander zeer belangrijk iets. We hebben besloten om mee te doen aan het vasten, wat een iet wat oude traditie is, maar blijkbaar volop wordt gedaan in Duitsland. Ik had er nog nooit van gehoord en vond het wel een goed idee. Onze keus viel er uiteindelijk op om geen chocolade meer te eten tot aan Pasen. Dit was de laatste dag waarop het wel mocht dus zijn we naar de Nero gegaan om nog even een heeerlijke warme chocolademelk te drinken en een drie verschillende soorten chocolade muffin te eten. Verder is er die dag niet veel benoemenswaardigs gebeurd, dus zal ik het verder hier bij laten. Ik weet namelijk dat er een lang verhaal aan komt over m'n weekend.

Dinsdag, de dag waar ik mijn haar voor meer dan de helft ging afknippen. Voordat het zo ver zou zijn heb ik eerst nog een niet zo slimme actie gehad. Terwijl ik de deur achter m'n dichttrok bedacht ik me dat mijn sleutel nog boven op mn bed lag. Ik draaide me nog om maar helaas de deur viel al dicht. Ik baalde enorm want ik wist niet precies hoe ik dit moest gaan oplossen. Snel heb ik Tegan gesmst of zij haar sleutel mee had genomen en dat bleek uiteindelijk ook zo te zijn. Jammer genoeg liet ze mij dat pas weten om drie uur 's middags waardoor ik nog wel zo'n zes uur lang in de stress heb gezeten. Buiten de sleutel om zat ik ook een tikkeltje nerveus in de Engelse les omdat ik hierna naar de kapper zou gaan. Sandra kwam mee voor de hoognodige mental support en daar ging ik dan. De kapster hielp ook niet heel erg veel mee door de vragen are you sure? did you have it short like this before? Shall we do it a bit longer? Ach ja, zij willen ook geen geklaag achteraf dus ik snap het wel. Ze heeft het uiteindelijk heel mooi geknipt en ik ben er nog steeds blij mee dus dat was een succesvolle actie! Aangezien ik het huis niet binnen kon was Sandra zo lief om bij mij te blijven na dat we klaar waren bij de kapper. We hadden gelukkig geld bij, dus zijn we gaan lunchen in een cafeetje tegenover school. De tijd ging langzamer dan gedacht en na we het gevoel hadden dat we niet langer in Fresh Café konden blijven zijn we langs de Nero gegaan voor een koffie. We hebben ons huiswerk braaf gemaakt, waarna het toch echt tijd werd om op pad te gaan. Ik zat nog steeds in de stress vanwege de sleutel, maar kreeg op dit moment het verlossende smsje van Tigs. Die middag kwam Sue vroeg thuis omdat het Ash day was, wat gelijk staat aan Pancake day! Na een kleine tea, hadden we heerlijke pannenkoeken als toetje. Helemaal vol van de pannenkoeken ging ik weer op weg naar het Leisure Centre. Het was de avond des doems, de neef van onze Armageddon instructeur was gekomen en ging filmen en fotograferen. We moesten van te voren een formulier invullen dat onze toestemming hiervoor gaven blabla. Ik wilde het eerlijk gezegd niet doen, ik heb mezelf er toch maar overheen gezet en de brief ondertekent. Wel ben ik de hele les voornamelijk bezig geweest met het ontwijken van de camera, ervoor zorgen dat ik zoveel mogelijk achter andere stond en heb ik m'n capuchon zoveel mogelijk opgehad. Naast de camera was de les ook nog extra zwaar doordat we een kwartier langer doorgingen. De oefeningen zijn meestal 45 seconden met 10 seconden rust tussen door en we doen 2 à 3 rondjes afhankelijk van de hoeveelheid oefeningen. Deze keer hadden we per station 60 seconden met 10 seconden rust tussendoor en hebben we bijna vier keer het rondje gedaan. Helemaal gesloopt waren we uiteindelijk klaar en had ik geluk, Tony heeft me naar huis gebracht dus hoefde niet meer naar huis te lopen.

Op de woensdag zouden Sandra en ik gaan skypen met Lieke, de au pair die een paar weken terug weer naar Nederland was gegaan. Helaas kregen we een berichtje van haar dat ze niet kon dus besloten Sandra en ik om naar Hammersmith te gaan. Mede door mijn nieuwe haar en onze onwetendheid in combinatie met onze hoge intelligentie hebben we drie meter van elkaar zo'n 10 minuten op elkaar staan wachten. Oopsie, nadat we dit door hadden zijn we ons normale rondje Hammersmith gaan doen. De Duitse bakker, Primark, Tiger Tiger, Koffiezaak, Evolution en nog wat andere winkels. Die avond ben ik nog met Sandra naar de gym gegaan. Zij heeft lekker hardgelopen en aangezien ik me nogal snel verveel heb ik maar van alles wat gedaan.

De donderdag was een rustig dagje, normaliter is Sue thuis en hoef ik 's middags niet te werken. Deze keer had Mo een swimming gala met school dus moest ik met Tigs naar het zwembad toe. Het was erg gezellig, ik ben niet zo vaak met Tiggy als dat ik samen ben met Mo dus vind ik het altijd wel leuk als ik samen ben met haar. Ook al is ze twalf en vind ze dat ze niet veel hulp meer nodig heeft, was ze me toch in de gaten aan het houden of ik wel aan het kijken was naar haar. Ik vond het erg leuk om haar eens te zien zwemmen en ik kon zien dat ze in het water echt in haar natuurlijke omgeving is. Sue stuurde me ook een sms dat ze ons kwam ophalen, wat ook fijn nieuws was. Mo kwam heel blij naar me toe rennen toen zij en Sue aankwamen bij het zwembad. Ze had een medaille gewonnen en was door naar de finale! Het zwemtalent zit dus in de familie. Die avond heb ik opgepast en heb ik de meiden naar bed gebracht.

Vrijdag was een super dag, waaaaant ROSANNE WAS IN ENGELAND. Voor de mensen die mij niet persoonlijk kennen, of niet goed, Rosanne is mijn beste vriendin en ik ken ik min of meer al m'n hele leven. Ik mis haar natuurlijk hartstikke erg dus was dan ook door het dolle heen dat ze in Engeland was. Ze arriveerde helaas pas wat later in de middag waardoor ik eerst samen met Sandra naar Wandsworth Town ben gegaan. Sandra was in contact met een Duits meisje die net was aangekomen dus brachten we haar een bezoekje. Ze snapte nog niet alles zo goed en kende de weg nog niet echt dus hebben we haar een beetje geholpen. We hebben haar, heel belangrijk, de Costa laten zien. Daarnaast hebben we een oyster voor haar gekocht, uitgelegd hoe het werkt, er geld op gezet, de stations laten zien en nog wat andere kleine handigheidjes. Daarna was het tijd voor mij om naar Rooooos te gaan. Eerst nog wat probleempjes met de juiste metro vinden maar uiteindelijk was ik onderweg. Het koste me nog de enige moeite om de juiste McDonald's te vinden waar Rosanne was, maar uiteindelijk kon ik haar weer in m'n armen sluiten. Waar ik er vanuit was gegaan dat ze met twee andere mensen was, bleek ze met een groep van zo'n 8 mensen te zijn. Ik werd snel voorgesteld aan iedereen en nadat ze hun lunch ophadden was het tijd om even een bezoekje aan het hotel te brengen. Na een snelle opfrisbeurt, werd mij verzocht iedereen te begeleiden naar de Tower Bridge. Op naar de metro, na een iet wat kleine omweg kwamen we aan. Zij besloten om de excursie binnen in de Tower Bridge te bezoeken. Ik was daar al geweest een paar weken daarvoor en moest eigenlijk weer terug keren richting Barnes om Mo op te halen dus ging niet mee. Voor dat moment was het dus weer even afscheid nemen. Die avond ben ik zodra ik klaar was met werken weer richting Rosanne gegaan. Ik heb haar en alle andere ontmoet bij hun hotel en we zijn op pad gegaan om London at Night te bezichtigen. We zijn naar Piccadilly Circus afgereisd en zijn daar begonnen. Enkele toeristische winkeltjes later zijn we door gelopen naar Leicester Square waar we de M&M World bewonderde. Nog even naar China Town geweest en toen was iedereen eigenlijk zo moe dat we weer afscheid hebben genomen.

Zaterdag mocht ik gelukkig weer mee op stap met Rosanne en haar reisgenoten. Zij wilde graag naar Westminster Abbey, daar was ik zelf ook nog niet geweest dus vond ik het wel prima om daar af te spreken. Helaas waren zij wat opgehouden dus heb ik nog even moeten wachten, maar ik had geluk het was prachtig weer en er was gratis wifi in de buurt. Geen problemen voor mij dus. Uiteindelijk zijn we naar binnen gegaan, heb ik heel braaf een met een audio tour rondgelopen, daadwerkelijk geluisterd en allerlei weetjes geleerd. Na twee uur waren Roos, een ander meisje en ik er wel een beetje klaar mee en zijn we gaan zitten om te wachten op de rest. Allemaal weer verzameld zijn we verder gelopen naar Buckingham Palace om de wisseling van de wacht te zien. We splitsen op en Roos en ik kwamen nog redelijk dicht bij het hek uit. We konden desondanks dat niet heel veel zien en vonden het ook niet erg bijzonder. We gingen dan ook eerder naar het verzamelpunt en het bleek zelfs dat de rest daar al stond. Niet heel geslaagd voor ons gezelschap, maar ook wel weer iets wat van het toeristische bezienswaardigheden lijstje kan worden afgestreept. We zijn door een enorm mooi park, St James Park, gelopen om uit te komen in de buurt van Trafalqar Square. Hierna zijn we met de bus naar Oxford Street gegaan omdat iedereen graag wilde winkelen daar. Na ik had uitgelegd waar de Primark en andere populaire winkels te vinden waren, heeft iedereen zich opgesplitst. Ik had het geluk dat ik lekker met Roos kon rondlopen en wij besloten om eerst een wafel te halen. Na die overheerlijke heerlijkheid, wat een slechte woordkeuze, zijn we de Primark ingegaan. Rosanne's missie was om een witte blazer te vinden, wat ook gelukt is. Daarna zijn we nog naar wat andere leuke winkels gegaan, waarna we begonnen aan onze volgende missie. We wilde naar de Starbucks, dat is niet zo moeilijk hier in London, zeker op Oxford Street, dus die missie was al snel voltooid. De volgende opdracht was om weer op tijd bij de H&M, ons verzamel punt, te zijn. Dat lukte ons wonder boven wonder, maar we kregen op dat moment wel een sms dat de rest te laat zou zijn. Wij hebben lekker in het zonnetje mensen bekeken en genoten van onze koffie's. Vanuit Oxford Street zijn we via Regent Street weer uitgekomen bij Piccadilly Circus en Leicester Square om nogmaals een bezoekje te brengen aan M&M World. Het werd inmiddels etenstijd dus heb ik iedereen geïntroduceerd aan de Nandos. Na het diner waren er veel mensen in de groep die de Tower Bridge graag nog even in het donker wilden bekijken. Na wat verkeerde bussen en omreizen zijn we uiteindelijk bij de Tower Bridge aangekomen. Het was het gelukkig wel waard, want het was erg mooi. Terwijl we dicht bij het treinstation waren kwam ik er achter dat mijn laatste trein in drie minuten ging vertrekken. Ik hoefde gelukkig maar twee straten over te steken, had het laatste perron en de gang werd geblokkeerd door irritante toeristen, maar ik had het gehaald.

Dan was zondag aangebroken, waar ik eerst afreisde naar het hotel van Roos. Daarna zijn we op pad gegaan naar Camden Town. De nodige shirtjes, tassen, mutsen, schoenen en dergelijke werden ingeslagen waarna we op zoek gingen naar een leuk plekje om wat te drinken. Uiteindelijk vonden we ergens op een onderste verdieping een schattig cafeetje waar we warme chocolademelk of milkshakes hebben gedronken. Na een klein bezoekje aan hun hotel was het helaas tijd om op de bus te wachten. We hebben nog een lekkere lunch in de zon gehad en toen moest ik afscheid nemen van iedereen.

Omdat het nog niet zo heel laat was ben ik naar Putney afgereisd. Daar heb ik in de zon gewacht op een paaltje totdat Sandra klaar was met haar Cupcake Course. Ik verveelde me nogal wat er tot heeft geleid dat ik haar vol heb bestookt met berichtjes over van alles en nog wat. Mijn geduld om op haar te wachten werd wel beloond aangezien ik een overheerlijke cupcake mocht eten. We zijn door gelopen naar het Leisure centre om onze favoriete zondag sportles te volgen. Na de les besloten we om nog twee cupcakes te verorberen bij de Thames. We hadden ze alvast vast toen we begonnen te lopen en hoorde opeens erg hard gelach. "You're horrible, I need to take a photo of that". Tony en Sasa hadden ons zien lopen en vonden het blijkbaar nogal vermakelijk dat we na een sportles met cupcakes rondliepen. Oh wel, ze waren overheerlijk dus wij hebben lekker genoten.

Liefs,
Annika